Karniszynianie
O dawnych Karniszynianach dowiadujemy się głównie z lokalnych źródeł, literatury i genealogii rodzinnych. Od 1992 r. genealogie rodzin karniszyńskich opracowuje rodzina Henryki z Puszczów Netczukowej z Wrocławia. W 2006 r. zadanie to przejął Klub Rodu Netczuków. Opracowane genealogie rodzin Czyżyków, Puszczów, Witkowskich i innych znajdują się w serwisie MyHeritage.
Od wielu lat opracowywane są również genealogie licznych rodzin z parafii Biezuń i Lutocin, które również znaleźć można w serwisie MyHeritage. Więcej w dziale genealogia.
Najdawniejsi mieszkańcy
Wykonane w 1985 r. badania archeologiczne zamku karniszyńskiego wykazały obecność artefaktów datowanych na XII-XIII w. Osadnictwo w tym rejonie ma zatem długą metrykę ale pisana historia zaczyna się dopiero od pocz. XV w. dostarczając informacji o pierwszych właścicielach. Nazwiska najdawniejszych mieszkańców nie są jednak znane. Znamy jedynie nazwiska właścicieli Karniszyna, których listę przedstawiamy na końcu.
Karniszyn zamieszkiwali do 1519 r. kmiecie oraz właściciele rezydujący w zamku. W 1502 r. kmiecie zaświadczyli w sprawie dziesięcin, że przed wojną pruską (przed 1454 r.) było w Karniszynie 15 1/2 włóki osiadłej i 4 1/2 włóki folwarcznej, z których 3 wł. dziedzic uprawiał dla siebie, a na pozostałej części (1 i 1/2) 27 lat temu (w 1475 r.) Krystyn Karniski kaszt. raw. osadził kolejnego kmiecia na 1 wł. i kowala na 1/2 wł. [1] Nie znamy imion kmieci.
[1] Ep. 149, 43; AC III nr 212 za Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, opr. Anna Borkiewicz-Celińska, zesz. 1-4, 1980-81, 1998, 2000, Ossolineum, Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, Warszawa, hasło: Karniszyn, link
Mieszczanie 1519-1662
W 1519 r. Karniszyn otrzymał prawo miejskie. Dotychczasowi kmiecie stali się mieszczanami podlegającymi prawu miejskiemu. Rejestry poborowe i zachowane archiwalia nie obejmują wykazów mieszczan karniszyńskich. Źródła informują nas jedynie o liczbie włók osiadłych i folwarcznych. Na tej podstawie badacze podają różne liczby mieszkańców i dymów w XVI w. od 144 do 225.
Potomkowie mieszczan po 1662 r.
Stanisław Ilski analizując wstępnie metryki Karniszynian od 1757 doszedł do wniosku, że z dawnych mieszczan karniszyńskich wywodziły się rodziny Czyżyków i Kanieckich zamieszkujące Karniszyn ciągle. Udało się potwierdzić na podstawie analizy zupełnej metryk bieżuńskich, lutocińskich i chamskich, że Tomasz Gbur z Karniszyna to Tomasz Czyżyk z Karniszyna. Możliwe zatem, że Grela, Tomasz i Wawrzyniec gburowie to bracia Czyżykowie, wywodzący się od dawnych mieszczan. Wszak prawa miejskie Karniszyn stracił raptem 70 lat wcześniej. Pamiętać należy, że przechodzenie gospodarstw na córki i zięciów w przypadku braku synów powodował rotację rodzin między wsiami.
Kanieckich odnajdujemy we wpisach bieżuńskich od 1759 r. natomiast pierwsze ich pokolenie notujemy w Chamsku - potomstwo Fabiana i Franciszki, a po jej śmierci w 1756 r. dopiero z drugiej żony Ewy Przybyszewskiej poślubionej w 1758 r. w Chamsku, dzieci notowane w Bieżuniu od 1759 r. Nie udało się ustalić czy pochodzą od któregoś z Karniszynian wymienionych w 1735 r.
Pierwszy spis
mieszkańców znany jest dopiero z 1735 r. już po utracie praw
miejskich. W Inwentarzu dóbr bieżuńskich wymieniono
wówczas następujące osoby - gospodarzy i wdowy ze stanem
posiadania [2]:
Grzela gbur*, 2 synów, 2 konie i 4 woły
Tomasz gbur (Czyżyk)**,
1 syn, 1 koń i 4 woły
Wawrzyniec gbur, 2 synów, 2 konie i 4 woły
Jakub Perzyk
gbur, 1 syn, 2 konie i 4 woły
Jacek Świątek,
2 konie, 4 woły
wdowa Kloskowa [Kloska
vel Klocek], 2 woły
Jan Reska,
2 konie, 2 woły
Piotr Muskat,
4 synów, 2 woły
Maciek Kwiatek,
1 syn, 2 woły
Maciek Dziurlig,
2 synów
Piotr Zadrożny,
2 synów, 2 woły
Stanisław owczarz, 2 konie, 2 woły
Kręciezowska wdowa, 1 syn [wdowa po młynarzu].
Inwentarz został opracowany, omówiony i opublikowany w BZH, nr 28 z 2014 r.: Jerzy Piotrowski, Inwentarz dóbr bieżuńskich 1735, s. 21-54, Karniszyn na s. 25, 26, 51, 52, link
[2] Księga grodzkie płockie - Inwentarz dóbr bieżuńskich, 1735 r. link link
* Gbur - określenie rolnika użytkującego gospodarstwo, na pomorzu zamożny chłop.
** Analiza wszystkich metryk bieżuńskich pozwoliła ustalić, że Tomasz Gbur Karniszyna to Tomasz Czyżyk z Karniszyna: Genealogie rodzin Czyżyków, Puszczów, Witkowskich i innych z Karniszyna i okolic, Genealogia Rodu Netczuków i rodzin spokrewnionych 1992 - 2006, Klub Rodu Netczuków, Wrocław, My Heritage, link
Łącznie 12 dymów (9 chałup chłopskich dobrych i 3 złe) oraz dom młynarza przy młynie z karczmą: ok. 60 osób wliczając córki, ale bez komorników. Z komornikami i czeladzią liczba mieszkańców mogła wynosić ok. 80-100 osób.
To pierwsze zestawienie mieszkańców Karniszyna obrazuje, iż we wsi było 4 zamożnych gospodarzy, zapewne dziedziczących osady dawnych zamożnych mieszczan karniszyńskich. Nazwiska większości są znane. Natomiast określenie gbur mogło należeć do członków jednej rodziny.
Do rodzin wywodzących się z dawnych mieszczan należą zapewne rodziny notowane w 2 poł. XVIII w. i w 1 poł. XIX w. w Bieżuniu i okolicach:
- Świątkowie (Świątek)
- Klockowie (Klocek, Kloc)
- Reszczyńscy (Reska,
Raska, Raski, Razka)
- Kwiatkowskich (Kwiatek)
- Dziurlików
(Dziurlg)
- Kręciezowscy (rodzina
młynarza/folusznika).
Do najdawniejszych rodzin karniszyńskich wywodzących się od mieszczan należą z pewnością Czyżykowie. Karniszynianie cieszyli się przywilejami miejskimi zaledwie do ok. 1662 r. kiedy po wyniszczeniu wojnami szwedzkimi upadło miasto, zamek i kościół. Dotychczasowi mieszczanie stali się włościanami. W II poł. XVIII w. wsie dóbr bieżuńskich oczynszowano, co poprawiło stan i warunki życia.
W XIX w. rośnie lcziba domów (do 24). Przybywa nowych nazwisk. Wykaz nazwisk odnajdujemy w indeksach do ksiąg metrykalnych w Genetece.
W badaniach
genealogicznych rodzin z dóbr bieżuńskich duże walory mają
również dokumenty uwłaszczeniowe, które zostały
opracowane w BZH, nr 29 z 2015 r.:
J. Piotrowski, Źródła do sprawy oczynszowania w dobrach Andrzeja Zamojskiego, s. 5-67.
Znaleźć tam można tabele czynszowników - wykazy mieszkańców i ich stan posiadania we wsiach:
- Seroki 1760 - po 1766 r., s. 28,
- Strzeszewo 1760 - po 1771 r., s. 39,
- Olszewo 1761 - po 1771 r, s. 545.
Ofiary wojen i represji
Wykazy dostępne w Bieżuńskich Zeszytach Historycznych dostarczają informacji o ofiarach wojen i represji z terenu Gminy Bieżuń zostaną wkrótce tutaj udostępnione.
1914-1918
Brak dokładnych rejestrów poległych na frontach 1 wojny światowej. Na bieżuńskim cmentarzu znajduje się mogiła żołnierzy rosyjski i niemieckich oraz polskich wcielonych do armii pruskiej poległych w walkach o Bieżuń na przełomie 1914-1915 r., link
W wyszukiwarce na tej stronie również można szukać swoich krewnych. link
W Internecie znajdziemy również wyszukiwarkę nazwisk żołnierzy armii austro-węgierskiej, link
1918-1920
W nr
10 Bieżuńskich Zeszytów Historycznych z 1996 r.
opublikowano niepełne wykazy uczestników wojny
polsko-bolszewickiej 1919-1920 r.:
Stanisław Ilski, Jadwiga Siedlecka, Bieżuń u
progu niepodległości, s. 75-84, wykaz uczestników i
poległych w wojnie
polsko - bolszewickiej 1919-1920, link
W wykazie brak
osób z
Karniszyna, natomiast jest tam wielu ich krewnych z sąsiednich
miejscowości. Warto przeszukać bazy danych:
- odznaczonych i poległych żołnierzy Wojska Polskiego
1918-1920 link
- żołnierzy Wojska Polskiego którzy polegli lub zmarli w
latach 1918-1920 link
Ofiary politycznego terroru w ZSRR w latach 30 XX w. ur. w Bieżuniu
Baza danych rosyjskiego stowarzyszenia Memoriał link
1939-1947
W nr 4 Bieżuńskich
Zeszytów Historycznych z 1994 r., opublikowano słownik strat
osobowych gminy Bieżuń:
Stanisław Ilski, Marian Przedpełski, Jadwiga Siedlecka, Stefan Zaleski,
Słownik strat osobowych
gminy Bieżuń w latach 1939-1947, s. 3-99 link
Oznaczenia:
I - poległ na froncie,
IV - stracił życie w innych okolicznościach lub zaginął
V - zabity po wkroczeniu wojsk sowieckich do 1947 r.
VI - rozerwany przez niewypały):
Karniszyn:
1. Jan Czyżyk IV, s. 20
2. Bolesław Kaniecki IV, s. 32
3. Kazimierz Więckowski VI, s. 71
Karniszyn-Parcele:
1. Stanisław Kinalski V, s. 33
2. Jan Kubiński I, s. 39
3. Józef Kubiński, s. Antoniego IV, s. 39
4. Stanisław Kubiński V, s. 39
W nr 13 Bieżuńskich
Zeszytów Historycznych z 1998 r., opublikowano niepełny wykaz dzieci szkolnych wysyłanych na roboty przymusowe:
Stanisław Ilski, Jadwiga Siedlecka, Roboty przymusowe dzieci szkolnych w latach 1939-1945, s. 101-106, link
Ofiary wojen i represji
odnajdujemy również na stronach IPN:
- Straty osobowe
i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945, link
Baza danych obejmuje 22 osoby urodzone w Karniszynie, które ucierpiały w trakcie II wojny światowej, niestety nie obejmuje osób, którym w kwestionariuszach do bazy podano jako miejsce urodzenia gminę Bieżuń a nie miejscowość rodzinną (lista osób urodzonych w Bieżuniu liczy aż 316 osób i zawiera także tych którzy urodzili się w Karniszynie):

Link do tabeli osób ucierpiałych z Bieżunia
- Indeks represjonowanych pod okupacją sowiecką i na terenie ówczesnego ZSRR w więzieniach, łagrach lub na zesłaniu, link
Baza zawiera dane jednej osoby urodzonej w Karniszynie i 9 w Bieżuniu:


Na stronach Wojskowego Biura Historycznego znaleźć można wyszukiwarkę archiwalną żołnierzy. Link
Z Bieżunia w bazie danych znajdują się 22 osoby a z Karniszyna 1. Link 1 Link 2.
Współcześni mieszkańcy
Współczesnych Karniszynian możemy odnaleźć na listach absolwentów szkół bieżuńskich w nr 6 i 7 BZH, księgach adresowych i telefonicznych z lat z XX w. oraz w sieci.
Właściciele Karniszyna
Właściciele Karniszyna (wsi, po 1864 r. folwarku) wg źródeł:| przed 1447 - po 1475 | Sławek Gozdawa Osuchowski, Osuchowscy z Osuchowa i Karniszyna |
| k. XV w. - 1519 | Walenty Osuchowski z żoną Heleną z Czernichowa |
| 1519-ok. 1535 | zakup Karniszyna przez Jana Wieczfińskiego (Karnińskiego) |
| ok. 1535-1539 | opieka braci Jana Wieczfińskiego w imieniu jego nieletnich dzieci |
| 1540 | Krzysztof Wieczfiński otrzymuje dla siebie i nieletniego rodzeństwa - Jana, Małgorzaty, Zofii, Urszuli i Konstancji: Karniszyn, Sadłowo, Sośnicę, Sarnijno, Grotki, Kobylą Łąkę, Bożą Wolę i Szczapkowo w ziemi płockiej oraz Rakowiec i Powszynko w warszawskiej |
| 1550 | podział dóbr karniszyńskich między Krzysztofa i Jana Wieczfińskich |
| 1609 | Sylwester Działyński, s. Jana i Karnińskiej (prawdopodobnie) |
| XVII w. | rodzina Działyńskich |
| po 1696 | Karniszyn wchodzi w skład dóbr Bieżuńskich i staje się własnością Tomasza Działyńskiego |
| 1714-1733 | Michał Zamoyski |
| 1733-1792 | Andrzej Zamoyski syn Michała |
| 1770-1776 | oczynszowanie gruntów włościańskich |
| do 1797 | Konstancja Zamoyska wdowa po Andrzeju |
| 1797-1801 | Stanisław Zamoyski |
| 1801-1803 | ks. Józef Poniatowski |
| 1803-1812 | Adam Fortunat Kandyd Zaleski |
| do 1826 | Amalia Krępska i Florentyna Bromirska, córki Zaleskiego |
| 1826-1830 | Bank Berliński - wywłaszczenie za długi |
| 1830-1837 | Rząd Królestwa Polskiego |
| 1837-1857 | Adam Wołowski |
| 1864 | uwłaszczenie Karniszyna na części należącej do wsi, o pow. ok. 405-430 morgów |
| 1857-1866 | Bronisław Lasocki, zięć Wołowskiego (od 1864 r. tylko folwark) |
| 1866-1867 | Adolf i Józef Portugalscy |
| 1867-1872 | Aleksandra z Wieczfiskich Siecheniowa |
| 1872-1875 | Ignacy Oborski |
| 1875-1876 | Anna Flatau |
| 1876-1878 | August Senator |
| 1878 | Ludwik Flatau i Albert Weiz |
| 1878-1880 | Aleksander Zielke |
| 1880-1907 | Józef Około-Kułak |
| 1908-1918 | hr. Mikołaj Osten-Sacken |
| 1918-1920 | nacjonalizacja majoratu na folwarku karniszyńskim, skarb państwa |
| 1920, 1929, 1938 | podział folwarku między państwowe przedsiębiorstwa, które rozparcelowano na działki i sprzedano rolnikom kolejno w 1929 i 1938 r. (Karniszyn-Parcele) |
